Begin juli ruilde Robert Housmans zijn fractievoorzitterschap bij de PVV Sittard-Geleen in om voor de PVV Gedeputeerde te worden bij de Provincie Limburg. Raadslid Thijs Klaassen (38), sinds de verkiezingen van 2018 nieuw in de gemeenteraad, volgde hem als fractievoorzitter op. Thijs Klaassen is werkzaam als projectmanager bij de nieuwe gemeente Beekdaelen en hij is betrokken bij diverse Rekenkamercommissies. Welke koers zal hij de lokale afdeling laten varen en hoe ziet hij de toekomst van onze gemeente?
Heb je als fractievoorzitter nieuwe speerpunten benoemd, ga je zaken anders aanpakken?
Onze lokale fractie onderschrijft de speerpunten van de landelijke PVV. De belangrijkste punten waar wij in Sittard-Geleen op focussen zijn:
- Veilige woon- en winkelgebieden, waaronder behalve industriële- en verkeersveiligheid ook het tegengaan van radicalisering, ondermijning en de gigantische drugsoverlast.
- Meer inspraak voor burgers, bijvoorbeeld via referenda, panels of een Burgertop.
- Adequate zorg voor kwetsbare doelgroepen.
- Betaalbare lokale woonlasten en vechten voor voldoende passende woningen met name binnen de sociale huur.
Binnenkort komen we bijvoorbeeld met een motie over Zorgbuurthuizen. Tot slot zullen we altijd kritisch zijn op prestigeprojecten, klimaatprogramma’s en subsidieverstrekkingen die immers door de belastingbetaler worden gefinancierd.
We zijn van plan om een steeds steviger geluid te laten horen als we merken dat door het gemeentebestuur niet wordt geluisterd en er te weinig wordt gedaan. Met name de dossiers rondom Veiligheid, en dat mag best als waarschuwing worden opgevat, haha.
“De kloof tussen ‘haves’ en ‘not haves’ wordt groter.”
Hoe zie je Sittard-Geleen zich ontwikkelen tot 2025?
Tja, met de slogan “Zuid-Limburg, je zal er maar wonen…” vormt Sittard-Geleen als het ware de “poort” tot de Randstad Zuid-Limburg. Ik denk dus in termen van regionale omvang, niet vanuit louter gemeentelijk perspectief. En in dat licht vind ik dat het Strategisch Actieplan Zuid-Limburg in de kern een hele goede beschrijving geeft van de kansen voor Sittard-Geleen en voor onze regio.
De belangrijkste uitdaging op dit ogenblik lijkt de problematische arbeidsmarkt te zijn met zijn toenemende arbeidsmarkttekorten aan de ene kant en uitstoot aan de andere kant. Met daarmee gepaard gaande grote opgave voor gemeenten op het sociale domein. De kloof tussen ‘haves’ en ‘haves not’ wordt groter. Een gepast antwoord hierop vinden vergt een veerkrachtige, niet bureaucratische overheid. Dat wil zeggen een overheid die in staat is om de balans te vinden tussen enerzijds stabiliteit en anderzijds flexibiliteit. Dat vergt ook een overheid die op Zuid-Limburgse schaal saamhorigheid als nieuwe doelstelling voorop stelt. Naast de eigen doelstelling van toenemende arbeidmarktparticipatie en het tegengaan van sociale uitsluiting, vormt saamhorigheid een ideaal testgebied voor het ontwikkelen van bestuurskracht en bestuurlijke samenwerking op Zuid-Limburgs niveau.
Het (toekomstige) gemeentebestuur, en de nieuwe Burgemeester in het bijzonder, wens ik veel wijsheid toe om Sittard-Geleen én de regio zo goed mogelijk te ontwikkelen binnen deze regiogedachte. Al met al vind ik het ook nu al een unieke regio, waar ik met veel plezier woon en werk, daar mogen we best trots op zijn, en dat beseft misschien niet iedereen altijd.
Het leek erop dat er al langer spanningen waren binnen de huidige politieke samenstelling. Wat nu de politieke crisis binnen Sittard-Geleen wordt genoemd, is ontstaan door de onenigheid over het parkeerbeleid in Geleen. Hoe staat de PVV hierin?
Ik denk dat het parkeerbeleid niet zozeer de oorzaak is, maar mogelijk wel de aanleiding was voor de uitspraak van de wethouder dat “het huidige college op de schop moet”. Er waren immers al eerder tekenen dat binnen de coalitie geen eensgezindheid bestond over de ingeslagen koers. De Coalitie is inmiddels onherstelbaar versplinterd.
De PVV heeft van meet af aan twijfels uitgesproken over de samenstelling van deze Coalitie, en daarbinnen van het huidige college. Dat is gelegen in een zekere fragmentatie en het ontbreken van samenhang tussen de coalitiedeelnemers. Er lijkt weinig onderlinge liefde te zijn.
Ik wil graag benadrukken dat wij teleurgesteld waren dat een aantal partijen de PVV na de verkiezingen vorig jaar keihard heeft uitgesloten van de onderhandelingstafel. Ondanks dat wij als partij nieuwkomer waren hadden sommige andere partijen al bij voorbaat hun oordeel gevormd. En dat is jammer, want wij hebben in korte tijd de nodige dossierkennis en een constructieve houding laten zien.
In de afgelopen periode heeft dat mij juist gesterkt om vanuit de oppositie een kritisch maar tegelijkertijd doordacht geluid te laten horen. En onze kritiek is terecht gebleken, als je kijkt naar de inhoudelijke knelpunten die in een aantal van die dossiers nu nog steeds bestaan, en die mede als oorzaak kunnen worden gezien voor de vele wisselingen binnen de coalitiepartijen.
“Ik geloof er zeker in dat er weer samengewerkt kan worden, maar om dat te laten slagen moeten er een aantal pioniers opstaan.”
Denk je dat we op een dusdanige manier uit deze crisis komen dat er nog voldoende samengewerkt kan worden zonder met een negatieve uiting terug te grijpen op het verleden?
Ik denk dat we mogen concluderen dat het “Vernieuwingsblok”, zoals enkele partijen elkaar ooit hebben samengepakt, hun beloftes voor met name bestuurlijke vernieuwing en cultuurverandering gewoonweg niet hebben waargemaakt. (redactie: Het vernieuwingsblok bestaat uit GroenLinks, DNA, SP en PvdA, echter is de SP niet meer vertegenwoordigd in de raad.)
Het streven om tóch tot die veranderingen te komen is in mijn beleving wel nog steeds heel actueel in onze raad. Over de te bewandelen weg lijkt men van mening te verschillen. Blokvorming is in mijn visie in elk geval níet de oplossing, omdat je je daarbij automatisch afzet tegen de rest. En het blokkeren van bepaalde partijen is in feite “schoolpleingedrag” dat evenmin bijdraagt aan een nieuwe omgangscultuur, omdat diegenen volledig voorbijgaan aan de personen achter de partij. Politiek is uiteindelijk mensenwerk. Alles valt of staat in mijn optiek dus met de personen in kwestie.
Ik geloof er zeker in dat er weer samengewerkt kan worden, maar om dat te laten slagen moeten er een aantal pioniers opstaan. Mensen uit de raadsfracties die de kwaliteit en ambitie hebben om een nieuw gemeentebestuur te gaan vormen, en die “out of the box” durven denken. Op een meer zakelijke, rationelere wijze. Optimisten die durven in te gaan tegen conservatievelingen en tegen de stem van het sentiment. In een gezonde bestuurlijke verhouding binnen het college, waarmee ik doel op meer gelijkwaardigheid. Het belang van de gemeente voorop stellen, in plaats van het partijbelang. Andere partijen ook iets gunnen, zeker wanneer er goede voorstellen worden gedaan. Dat is de afgelopen periode sinds de verkiezingen te weinig gebeurd.
De gemeenteraad is geen plek om oud zeer met elkaar te vereffenen. Dat kun je beter in de kroeg doen, want dan verdient de lokale horeca er tenminste ook nog iets aan en kan er naderhand om gelachen worden.
“Partijen die op voorhand andere partijen uitsluiten zullen in elk geval flink last krijgen van de PVV.”
Kan inhoudelijk nog flink worden gedebatteerd zonder dat een nieuwe crisis ontstaat?
Voortzetting van de huidige politieke situatie gaat niet lang goed! Dus nee, niet langer debatteren in de huidige samenstelling, maar eerst de crisis oplossen. Dat vergt dat op korte termijn een nieuw college benoemd moet worden. Dat betekent in principe dat iedere partij zou kunnen gaan deelnemen aan een nieuw te vormen coalitie. Voorkomen moet worden dat er één partij dominant wordt in een nieuw te vormen College, want dat geeft oneerlijke verhoudingen en een hoog risico op onwerkbare situaties. Daarmee zou ook geen maximaal breed draagvlak binnen de raad worden bereikt. Hieruit volgt in mijn beleving dat de huidige partijen die de coalitie vormen de komende periode water bij de wijn zullen moeten doen. De nieuwe verhoudingen rechtvaardigen dat immers. Partijen die op voorhand andere partijen uitsluiten zullen in elk geval flink last krijgen van de PVV.
Het voorkomen van een zoveelste crisis is dus niet alleen afhankelijk van de te kiezen coalitiepartijen, maar ook van de af te vaardigen personen die het nieuwe college gaan vormen. Voldoende draagvlak binnen de gemeenteraad en in de samenleving, voor zover je dat kunt meten, zijn daar wel absoluut noodzakelijk voor!
“Andere belangen, en misschien wel ego’s, lijken dat in de weg te hebben gestaan.”
De sentimenten met betrekking tot de verdeeldheid binnen Sittard-Geleen lopen regelmatig op. De huidige crisis doet dit ook niet goed. Zie je een mogelijke oplossing?
Moeilijk. Kijk, vanuit de historie had de stad Sittard stadsrechten, terwijl Geleen als zijnde een verzameling van dorpen bestempeld werd tot graafschap. Born was een groot kerkdorp en enige tijd een zelfstandige gemeente, en Limbricht was een vrije rijksheerlijkheid en had daarmee een aparte status. Wat dit illustreert is dat al deze gebieden, die uiteindelijk in 2001 zijn samengevoegd tot één gemeente “Sittard-Geleen” gekenmerkt werden door enorme historisch gewortelde verschillen. Het vertrekpunt bij die fusie was dus al niet gelijkwaardig, en dat zit kennelijk nog geworteld in het geheugen van veel mensen. Die verschillen neem je niet zomaar weg en hebben sinds de samenvoeging in de weg gestaan aan een daadwerkelijke “samensmelting”. Om eenwording te bevorderen had beter misschien wel gelijk gekozen moeten worden voor een nieuwe gemeentenaam, waarin géén van de oude namen vertegenwoordigd zou zijn.
Ondanks pogingen daartoe heeft het ook niet geholpen dat de ambtenaren en de bestuurders van de nieuwe gemeente op diverse verschillende locaties zijn blijven werken. Bovenal was er een bestuur nodig dat op de eerste plaats boven die verschillen zou gaan staan, maar nog veel belangrijker: een nieuwe identiteit kan bewerkstelligen door gemeenschappelijke delers te vieren en te vergroten.
Andere belangen, en misschien wel ego’s, lijken dat in de weg te hebben gestaan, maar het is te gemakkelijk om te zeggen dat de nieuwe burgemeester daar maar voor moet zorgen. Want de gemeente vormen we allemaal samen, ook de collegeleden, de ambtenaren en alle mensen in de samenleving. Om conservatieve denkbeelden en oude sentimenten de kop in te drukken moet de nieuwe garde in al deze geledingen zich uitspreken en verantwoordelijkheid durven nemen. Ook al is dat moeilijk vanwege hiërarchische redenen, (opgelegde) partijdiscipline of onervarenheid.
Een stap in de goede richting begint bij een handreiking uit onverwachte hoek. Want als de grootste verschillen worden overbrugd, dan volgen de kleinere ook wel.
“We willen in 2022 graag doorgroeien naar een grotere fractie en we staan in principe open voor samenwerking met alle andere partijen.”
De nieuwe verkiezingen vinden plaats in 2022. Ben je daar al mee bezig?
Jazeker! Als het goed is zijn politieke partijen dagelijks bezig met verkiezingen, omdat de politiek en de actualiteiten in de samenleving nauw zijn verweven.
Evalueren en bijstellen zijn in elk geval instrumenten die onze fractie regelmatig toepast om te bepalen of we het juiste doen in het belang van onze inwoners. Wij hopen daarbij altijd dat onze achterban kan waarderen wat we doen, en dat bevorderen we door onze partijstandpunten zoveel mogelijk ten gehore te brengen.
Onze PVV fractie is robuust en we hebben een goede onderlinge verdeling qua onderwerpen. We hebben deze bestuursperiode vooral ook al willen laten zien dat we ook controversiële onderwerpen stevig op de inhoud kunnen behandelen. En dat we constructief zijn in complexe dossiers of projecten met een grote maatschappelijke impact.
We willen in 2022 graag doorgroeien naar een grotere fractie en we staan in principe open voor samenwerking met álle andere partijen.
Tom Roest heeft jouw plaats als raadslid ingenomen. Heeft Tom al politieke ervaring en waarop gaat hij zich richten?
Klopt. Tom Roest heeft formeel de zetel van Robert Housmans ingenomen, nadat Robert is benoemd als lid van het College van Gedeputeerde Staten van Limburg. Misschien is het leuk dat jullie een keer met Tom zelf een kop koffie drinken, dan kan hij zichzelf introduceren. (redactie: Lijkt ons ook leuk, we zijn gek op koffie!)
Ik ken Tom vooral als iemand met het hart op de tong en is daarbij niet bang om gevoelige onderwerpen aan te snijden zoals het nut van grote projecten, infrastructuur, de hoge lokale lasten en de besteding van middelen aan subsidies.
Maar goed, gelukkig hebben al onze 3 raadsleden een sterke mening, dus binnen onze fractie zijn we heel flexibel in de verdeling van onderwerpen.
Laat een reactie achter